¡¡ MI CÓDIGO LETÓN ¡!

 

Hace ya un tiempo, hicimos en Diakonia una presentación sobre el Servicio de Voluntariado Europeo y sobre nuestros países para los chavales de secundaria de un colegio.

Los participantes éramos: Eike de Alemania, Lina de Tailandia, Marta de Portugal y yo de España.

Hace ya un tiempo, hicimos en Diakonia una presentación sobre el Servicio de Voluntariado Europeo y sobre nuestros países para los chavales de secundaria de un colegio.

Los participantes éramos: Eike de Alemania, Lina de Tailandia, Marta de Portugal y yo de España.

El tópico era mostrar a los estudiantes el interés por viajar, por aprender de otras culturas, otros idiomas y cómo apañárselas fuera de casa a la hora de vivir solos.

Fuimos uno a uno presentando nuestros países: con fotografías para mostrar diferentes lugares, comidas típicas, las fiestas, música tradicional… todo esto intentando hablarlo en letón! J porque Karina (nuestra profesora) estaba presente y nos pidió que lo intentáramos!

Al final de cada presentación nos hicieron preguntas como: ¿por qué has elegido Letonia?, ¿qué te falta aquí de tu país?, lo que más y lo que menos te gusta…y nos pidieron también que les habláramos un poco en nuestra lengua materna, fue muy divertido!

La segunda parte de la presentación era sobre comida. Cada uno preparó un plato típico de su país, los presentamos todos juntos en la mesa y tenían que adivinar de qué país era cada plato.

Y la última parte la prepararon ellos para nosotros.

Nos preguntaron si sabíamos qué era tener tu propio código letón, y ninguno teníamos ni idea de qué trataba, entonces, nos dieron una cartulina amarilla como la de la foto a cada uno de nosotros y no explicaron como a partir de nuestra fecha de nacimiento y con una fórmula matemática, se va haciendo el dibujo.

Al principio nos costó un poco entender el procedimiento, pero una vez que lo coges ya es muy sencillo!

Nuestra pregunta era: ¿ y para qué sirve tener este papelito?. Y ellos nos explicaron que este es nuestro código letón, es totalmente personal ( a no ser que coincidas en fecha de nacimiento) y que con ese dibujo, después puedes hacer el cinturón que utilizan para los trajes típicos de aquí.

Este sería un ejemplo de un cinturón bordado con el dibujo del código. Tiene varias combinaciones y está bordado con los colores de la bandera letona.

Me parece un regalo muy original, ya que tiene mucho trabajo manual y es algo personal y único, ya que cada persona tiene su propio código.

Desde que aprendimos a hacerlo, siempre estamos enseñándoselo al resto de los voluntarios, a amigos, e incluso a gente autóctona que no sabían el origen de esos dibujos.


Deepl mašīntulkojums:

Pirms kāda laika Diakonijā vidusskolēniem sniedzām prezentāciju par Eiropas Brīvprātīgo dienestu un par mūsu valstīm.

Dalībnieki bija: Eike no Vācijas, Lina no Taizemes, Marta no Portugāles un es no Spānijas.

Pirms kāda laika mēs Diakonijā vidusskolēniem sagatavojām prezentāciju par Eiropas Brīvprātīgo dienestu un par mūsu valstīm.

Dalībnieki bija: Eike no Vācijas, Lina no Taizemes, Marta no Portugāles un es no Spānijas.

Tēmas mērķis bija parādīt skolēniem interesi par ceļošanu, citu kultūru un valodu iepazīšanu, kā arī par to, kā tikt galā ar patstāvīgu dzīvi ārpus mājām.

Mēs viens pēc otra prezentējām savas valstis: ar attēliem parādījām dažādas vietas, tipiskus ēdienus, svētkus, tradicionālo mūziku… un to visu mēģinājām runāt latviski! J, jo Karina (mūsu skolotāja) bija klāt un lūdza mūs pamēģināt!

Katras prezentācijas beigās mums uzdeva jautājumus, piemēram, kāpēc jūs izvēlējāties Latviju, kas jums šeit pietrūkst no jūsu valsts, kas jums patīk visvairāk un kas vismazāk… un viņi arī lūdza mums mazliet runāt savā dzimtajā valodā, tas bija ļoti jautri!

Otrā prezentācijas daļa bija par ēdienu. Katrs sagatavoja savai valstij raksturīgu ēdienu, mēs tos visus kopā novietojām uz galda, un viņiem vajadzēja uzminēt, no kuras valsts katrs ēdiens ir.

Un pēdējā daļa bija viņu sagatavota mums.

Viņi mums jautāja, vai mēs zinām, ko nozīmē savs Latvijas kods, un nevienam no mums nebija ne jausmas, ko tas nozīmē, tāpēc viņi katram no mums iedeva dzeltenu kartonu, kāds redzams attēlā, un paskaidroja, kā, sākot no mūsu dzimšanas datuma un izmantojot matemātisku formulu, tiek zīmēts.

Sākumā mums bija mazliet grūti saprast procedūru, bet, kad to apgūsti, tas ir ļoti vienkārši!

Mūsu jautājums bija: kāda jēga ir šim mazajam papīra gabaliņam? Un viņi mums paskaidroja, ka tas ir mūsu Latvijas kods, tas ir pilnīgi personisks (ja vien jums nav vienāds dzimšanas datums) un ka ar šo zīmējumu pēc tam var izgatavot jostu, ko šeit izmanto tipiskiem tērpiem.

Šis būtu piemērs jostai, kas izšūta ar koda rakstu. Tam ir vairākas kombinācijas, un tas ir izšūts Latvijas karoga krāsās.

Manuprāt, tā ir ļoti oriģināla dāvana, jo tajā ir daudz roku darba un tā ir kaut kas personisks un unikāls, jo katram cilvēkam ir savs kods.